Konijnenproblemen...

Het is alweer een tijdje geleden, mijn laatste log.
En intussen is er hier zoveel gebeurd dat ik niet weet hoe ik het begrijpelijk op moet schrijven.
Het komt hier op neer: Aukje is weer alleen en Tjibbe is terug naar de opvang.
Het werkte echt niet meer tussen die twee.
Het begon met kleine dingetjes, Aukje die niet meer op haar w.c.tje plaste, ze at geen hooi meer en ze zat urenlang op haar kratje.
Na twee keer dierenartsbezoek (kiesjes nakijken en zo) kreeg ik een onbehaaglijk gevoel. Dus extra opletten.
En toen zag ik wat ik eerder had moeten zien: Tjibbe was erg dominant bezig.
Alle eten, speeltjes en hooi waren van Tjibbe.
Aukje werd weggejaagd, de eerste tijd met een soort hoofdgebaar van Tjibbe, de laatste dagen echt met bijten en voortdurend najagen.
Jullie weten dat Aukje geen tanden meer heeft dus die kon zich maar moeilijk verweren.
Vervolgens heb ik de twee 's nachts in aparte hokjes gezet, met een rotgevoel omdat ze niet los konden.
's Ochtends keken ze bij het openen van de hokjes niet echt meer naar elkaar om, behalve als Aukje de benen probeerde te strekken, dan was het weer jagen.
Ik hoef jullie niet te vertellen dat ik me daar op z'n zachtst gezegd rot bij voelde.
Toen afgelopen donderdag de plukken haar van Aukje overal verspreid lagen en ik ook wat bijtwondjes op haar billen zag heb ik de opvang gebeld.
Paula van Het Dierenparadijs vond het een wonderlijk verhaal, een mannetje met dit gedrag en nadat het zo'n lange tijd goed is gegaan.
En dat is het natuurlijk ook, ik heb dit nog niet eerder meegemaakt.
Ze gaf me nog wat tips en zei dat ik Tjibbe in het slechtste geval altijd terug kon brengen.
Dat wist ik wel, maar het idee om dit leuke konijn te moeten missen maakte me erg emotioneel.
Zo kon het echter ook niet verder, de situatie werd alleen maar slechter.
Vrijdagavond alles met Arno doorgesproken die het ook beter vond om Tjibbe terug naar de opvang te brengen, hoe naar dit ook is.
Het werkt niet meer tussen deze twee konijnen, zoveel was intussen meer dan duidelijk.
Vanmorgen dus Paula gebeld, maar intussen had ik een ander plan opgevat en ik heb Paula daarmee meteen overvallen: we brengen Tjibbe terug, jij koppelt hem in de opvang aan een dametje die meer bij hem past en wij zorgen voor een ruim buitenverblijf.
Tjibbe en nieuwe partner dus lekker naar buiten, en de oudere Aukje met een wat rustigere partner binnen.
Daar moest ze even over nadenken, en dat is ook logisch maar ik durf momenteel zelf een koppeling met Tjibbe niet meer aan.
Na overleg mochten we Tjibbe om half drie komen brengen.
Ik was zelf ondertussen een crisis nabij, ik twijfelde aan mezelf en vond het zo zielig voor Tjibbe.
In de opvang aangekomen nam Paula echt alle tijd, we hebben lang staan praten en dan vooral over hoe het toch zo mis kon gaan.
Leeftijdsverschil? Zit Aukje misschien toch niet lekker in haar vel? Hoe kon Tjibbe zo veranderen?
Feit is dat Tjibbe hier in het begin erg bang was.
Toen hij meer gewend raakte is zijn dominante gedrag tegen Aukje er ingeslopen.
Heel vervelend, maar ik denk dat we een goede oplossing hebben gevonden zo.
Tjibbe is natuurlijk een geweldig konijn, en dat het is misgelopen is niet zijn schuld.
Voor hem hoop ik dat er in de opvang een pittig vrouwtje voor hem zit waar hij hier straks gelukkig oud mee kan worden.
Over Aukje hebben we ook overlegd, en voor haar hebben we er voor gekozen om haar wat rust te geven, ze moet wat aansterken want ze is ook afgevallen.
En voor haar gaan we heel zorgvuldig een wat ouder, rustig maatje zoeken.
Ze heeft vandaag flink wat hooi gegeten en lijkt wat tot rust te komen.
Nou, jullie zijn weer een beetje bijgepraat over de narigheid in huize Kat-en-Ko!
Ik mis Tjibbe nu al heel erg, maar hij is in goede handen en we kijken vol hoop uit naar een geslaagde koppeling zodat hij weer hier kan wonen.
Paula ben ik dankbaar voor de wijze waarop we zijn ontvangen in de opvang, begripvol en bemoedigend.
Geloof me,dat had ik even heel hard nodig!
Geen vrolijk logje dit keer, en ik snap dat veel mensen het allemaal beter en anders hadden gedaan, maar ik zelf zag gewoon geen andere uitweg.

Hier nog een foto van Aukje en Tjibbe in betere tijden, laten we hopen dat ze beiden weer een lief nieuw maatje vinden!