Schreef ik woensdagavond nog optimistisch dat Aukje geen last had
van het inentingsbezoek aan de dierenarts,donderdagochtend werd ze
weer ziek.De avond ervoor toen we gingen slapen was er nog niets aan
de hand en sprong ze op het eten en hooi af wat ik nog had gegeven.
Kortom,om tien uur 's ochtends waren we weer met haar bij de da.
Die besloot haar in de kliniek te houden om haar verder te behandelen.
Het werd een lange dag.Aukje is vorig jaar eerder een dagje daar
gebleven met dezelfde klachten en toen mochten we haar 's avonds alweer
mee terug nemen.Deze keer duurde het allemaal langer omdat ze niet snel
weer opknapte.Jullie kunnen je voorstellen dat het een beetje zenuwslopend
was om zo in onzekerheid te zitten.Onze da hield ons uiteraard op de hoogte maar het ging steeds maar niet beter.Na allerlei dingen te hebben geprobeerd om haar darmpjes op gang te brengen belde hij om half negen 's avonds dat ze nog moest blijven.Na een lange spannende dag werd het dus ook een lange spannende nacht.Totdat ik toch maar naar bed wilde gaan (het was inmiddels twaalf uur) en de da sms'te dat het plotseling een stuk beter met Auk ging en ze alweer op haar achterpootjes zat te kijken naar de dingen om haar heen.Dat stelde echt wat meer gerust! Dan toch maar naar bed.....

waar Jakko en Joppe mij proberen te troosten....
En 's ochtends vroeg heeft Jesper zo zijn eigen methoden om mij
op te beuren......

"Joseehee,kijk wat ik kan!"

"Ik kan op dit randje lopen wat jij had gemaakt om ons in
de tuin te houden!"

"Knap he?"

"En ik ga ook wat hulst voor je plukken...."

"Alhoewel,het prikt aan mijn voetjes!"

"Oh,ik zie een transportboxje.Dat betekent dat Aukje weer thuis is.
Gelukkig.Maar ik ga maar even een bakkie bij de buren doen want ik
ben bang van transportboxjes.Joehoe,buurman,staat de koffie al klaar?"

En inderdaad,vrijdagochtend is Aukje hersteld en weer thuis.
Ik schrob de transportbox uit en was de dingen die erin zaten.
En ik hoop dat ik het voorlopig niet meer nodig heb....
Dit weekend heb ik echt alles een beetje laten bezinken en ben ik
een beetje tot rust gekomen van alles.Vandaar dit late logje over
dingen die vorige week gebeurt zijn.Het gaat nu weer als vanouds met
Aukje,maar toch maakt het angstig dat je konijn zo maar zo ziek kan
worden.Zoals jullie hebben gezien heb ik gelukkig genoeg dieren die
me troosten en opvrolijken als er iets ergs is;0)
Groetjes Jose.