Vandaag heb ik mijn vrije dag.Het begint allemaal goed...
In de garage zaagt en timmert Gert-Jan aan een konijnenkratje.
Het oude kratje staat in de kamer,en als de zon zich even een paar
minuten vergist door te gaan schijnen vind Jakko het een goed plan
om erop te gaan liggen zonnen.
Joppe ziet de bui al hangen en kijkt een beetje listig naar
Jakko."He Jakko,dat gaat die kleine niet goed vinden hoor!"
En inderdaad,Aukje vind het nodig om Jakko van het kratje af te
pesten...en daar heeft ze niet veel tijd voor nodig!
De katten vinden die drukke flaporen vaak een beetje eng!
"Ha!Ik ben dan wel de kleinste in huis maar ik ben van niemand bang!
Het is wel MIJN kratje natuurlijk..."
Intussen is GJ klaar met het nieuwe huisje...
even kijken of het in de kooi past en of Aukje en Tjibbe het
leuk vinden.Dat lijkt in orde.
Het nieuwe kussentje komt erop,groter dan het oude..
En,hoe bevalt het?
"Ja,'t is mooi hoor,bedankt GJ!"
En ik ben er ook heel blij mee.Maar er is nog meer te doen vandaag..
Want van ons buurjongetje kregen we deze prachtige uitnodiging voor zijn verjaardag. En dus moet ik even een presentje gaan kopen. Zo gebeurd toch? Tuurlijk. Ik fiets gewoon even naar het Alexandrium waar een mega-speelgoed winkel is. Half uurtje fietsen.
Maarrrr...de winkel was dicht wegens verbouwing.
Wat volgde was een woeste speurtocht naar dat ene lego-dingetje wat NERGENS te koop was. Ik heb alle winkelcentra gehad en bij de allerlaatste: raak!
Mooi zo, snel naar huis want het was al laat en ik moest nog het een en ander doen.
Thuisgekomen de pakjes op tafel gelegd om ze leuk in te pakken.
En toen klopte buurjongen op het raam... hij komt elke dag even vertellen over zijn verjaardag en vandaag nam hij voor Arno en mij ook nog zijn traktatie voor school mee. Druk pratend liep hij meteen door naar de kamer.
Gelukkig meteen naar de konijnen zodat ik snel een plastic tasje over de pakjes kon gooien. Pfff,dat ging maar net goed. Buurjongen weer weg, ik haastig de kamer opgeruimd en gestofzuigd, het zag er echt een beetje uit als een stal nadat de konijnen heel druk hadden gespeeld. Later dan anders stond het eten op tafel en was ik blij dat ik even kon zitten. Maar toen ging weer de bel...
Mopperend dat ik nu wel even wilde zitten en eten deed ik de deur open.
En toen werd ik weer helemaal blij want er was een pakje. En daarin zat dit boek. Verrassing van Arno. Het is lekker dik,dus ik kan weer heerlijk lezen.
Als mijn volgende vrije dag tenminste niet weer zo chaotisch verloopt;0)
